முபாரக் கவிதைகள்....

ஆடைகள் இறக்கி
கண்காட்சியில் வைத்தால்
மோகம் கொள்ளும் பலர்
தேகத்தோடு தொட்டுபார்ப்பர் !

அவலப்பசியை போக்க
உடல் கசிய வரும் வியர்வை
சலிக்காத உறவு வரவையே ..
எதிர்பார்க்கும் வறுமையை போக்கும் !

உடல் சல்லடையாக்கும் காசுகள்
மாசடைய வைத்தாலும் கவலையில்லை !
பிறர் இருப்போடு வருபவரை மறுப்பும்
தெரிவிக்காமலளிக்கும் சிற்றின்பம் !

சுகமான பயணம் மேற்கொள்ள சுமையும்
தாங்கிடுவாள் கனத்த ஏக்கத்தோடு பேரின்பம் !
துயர்வை துடைக்கும் அழகு அழக்கு
மூட்டையாய் பொதி சுமக்கம் துன்பம் !

இருக்கும் வரை பிழைப்பு சீராகும்
நாராகும் உடல் சாறாகும் வரை பிழிந்து
உடலையும் தந்திடுவாள் ரணத்தும்
தாங்கிடுவாள் மறைத்து எழுந்திடுவாள்
சலிக்காத விலை மாது ,,,!