முபாரக் கவிதைகள்....

யாரென்று அறியாது பேசுகிறாய் பசக்கத்தை உணர்ந்திடாது தானாக விழைந்து பசகுகிறாய் ......... முகம் காணாது நல்லவனென ................

போதி மரத்தில்  அமர்ந்ததால் ஞானம்  வளர்ந்தது !கற்ற ஞானத்தை  உலகிற்கு தானமாக்கியதால் புத்தரானது ! பக்தனாக உருவெடுத்த சித்தர்களுக்கு   ஆசான்...

நற்போதணை.! நான் பேச நினைப்பதெல்லாம் எழுதுகோள்... பேசட்டும்.!- என் பேச்சை கேட்க மறுப்பவர்கள்.! நான் தலை குணிந்த  தருணங்கள் யாவும் தலைனிமிர...

கவிஞர்.இ.  முபாரக் பாடல்கள் ..!     என்னை காதலிக்க சொல்லவில்லை ... காதலையும் சொல்லவில்லை ... என்னை அறியாமல் காதல் பிறந்தது ... கள்ளாமை    ...

நற்பண்பு ! தானத்தில் சிறந்தது சிறிய உதவியாகும் மனமுவந்து உதவுவது ! வறுமைக்கு கொடுக்கும் பெருங்கரங்கள் ஏழ்மைக்கு துயர் துடைக்கும் வள...